Işık Olmak, Aydınlanmak

Ezoterik öğretilerde "Bilgin arttıkça ışığın da artacak, birgün gelecek ışık olacaksın ve gölgen olmayacak" der.

Karanlıkta gölge yoktur, yani kendi mağaramızda farkındalıksız, yorucu bir yaşam süreriz.

Işığı gördüğümüzde herşey değişir ve arkamızda küçük de olsa bir gölge belirmeye başlar. Bilincin ışığının uyanmaya başladığı yerdeyiz. Gölgemiz içimizdeki içsel insanı ve onun egosunu kapsar.

Işık biraz daha güçlendiğinde arkamızdaki gölge büyür ve biz arkamıza dönünce onu farketmeye başlarız. Işığın farkındayız ve sanki gölgemiz bizi ışığa doğru itikliyor, sorgulamaya, anlamaya çalışıyoruz. Aynada kendimizi görüyor ve yaşadıklarımızın kendi seçimlerimiz olduğunu ve hepsinin egodan kaynaklandığını fark ediyoruz.

Öyle biran geliyor ki güneş tepede ve gölgemiz yok artık. Kin, kıskançlık, eleştiri, yargılama, düşmanlık, kötülük yok. Sonsuz bir huzur içindeyiz. Güneş sımsıcak ısıtıyor içimizi ve sonsuz bir sevgiyle sarılıp sarmalanmışız. Seviyor, seviliyoruz ve artık herşeyin farkındayız.

Işık ile gölge, iyilik ile kötülük uzlaştı.

Jung'a göre benliğe ulaşma yolunda olan kişi önce kendi gölgesi ile yüzleşmelidir çünkü kabullenemediğimiz duyguları dışarı yansıtırız.

Gölgemizle yüz yüze geldiğimiz ve onun bize ait olduğunu gördüğümüz an ışığa kavuştuğumuz andır ve ışık varsa karanlık yoktur😍