Hayatın Akışına Güvenmek

Bilge insanları gözlemlersek, ilk dikkatimizi çeken şey ne kadar huzurlu ve dingin olduklarıdır. Huzurludurlar çünkü ilahi akışa güvenirler, herşeyin olması gerektiği için olduğunu bilirler. Dingin bir ruh hali içindedirler, çünkü ilahi koruma altında olduklarını bilirler.

Hayat muhteşem bir ahenkle akar. Kuşları veya balıkları izlersek, bu uyum ve ahengin büyüleyiciliğini fark edebiliriz.

Hayatımızda bazen kendimizi çaresiz hissettiğimiz durumlarla karşılaşabilir, sıkıntılı zamanlar yaşayabiliriz. Acı çekiyorsak, bize hangi mesajın verilmek istendiğini düşünmeliyiz. Acı bize mesaj verir ve biz mesajı fark ettiğimizde, acı biter. Yaşadığımız gerçekliği anlamadığımızda, acı artar. Yapmamız gereken şey çok basit, kendimize odaklanmak ve sebebi bulmak. Hataları başkalarında değil kendimizde, kendi içimizde aramak. Bununla ilgili bir hikaye anlatmak istiyorum:

Bir nehir, yüzlerce kilometre yol aldıktan sonra bir çöle gelir. Binlerce engeli aşarak, dağları-taşları geçerek geldiği çölde birden yok olmaya başlayan nehir, diğer tüm engelleri aştığı gibi bu engeli de aşabileceğini düşünür, yazgısının çölü geçmek olduğuna inanır. Ancak nehir ilerledikçe, kumların içinde kaybolmaya başladığını fark eder. Çaresizce çırpınır ve yok olurken, çölden gelen bir fısıltı ona; kendini rüzgara bırakmasını söyler. Ancak nehir kendini rüzgara bırakırsa, yok olacağından korkar. Çöl fısıldayarak eğer kendini rüzgara bırakmazsa bataklığa dönüşeceğini, kurtuluşunun  kendini rüzgara bırakmak olduğunu, yüzyıllardır buna şahitlik ettiğini söyler nehre. Çaresiz ve yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan nehir, kendini rüzgarın kollarına teslim eder. Rüzgar, nehri alıp çölü geçer ve uzak dağların eteklerine bırakır ve nehir tekrar hayat bulur.

Aslında bizler de bu nehir gibiyiz. Hayatımızda çaresiz kaldığımız anlar yaşayabiliyoruz. Bu hikayede nehrin yok oluşuna, acı çekmesine sebep olacak olan kumlar fısıldıyor çareyi. Nehir, kumların sesini dinleyip hayatın akışına güvenmese, kendini rüzgara bırakmasa, bataklığa dönüşecek ve çok daha fazla acı çekecekti.

Hayatımızın akışına güvenmeliyiz. Dert varsa, derman da vardır. Çözüm; yaşadığımız sıkıntının içinde gizlidir. Çözüm, her zaman kendi içimizdedir. Allah kimseye taşıyamayacağı dert vermez. Çözüm, acının bize söylemek istediğini anlamaktır😍