Kendimiz İçin Çabalayalım

Hayatımıza değer katmak huzurlu ve mutlu bir yaşam deneyimlemek istiyorsak, kendimizi mutlu etmek ve iç huzurumuzu yakalamak için çabalamalıyız. Başkalarının bize değer vermesi için çabaladığımız zamanın ne kadar çok olduğunu farkedersek, sanırım bu bağımlılığımızın farkına daha kolay varabiliriz.

Çevremizdeki insanlar bizim çabalarımızı görmediğinde bize tüm uğraşımız gereksizmiş gibi gelir ve kendimizi mutsuz hissederiz. Oysa hayattaki her çabamız içimizdeki bizi ödüllendirmek amacına hizmet etmeli. Çünkü özgürleşmek içimizdeki iyileşme sonucu gelir. Peki özgürleşebilmek için nasıl bir yol haritası izlemeliyiz?

Hayatımız başarılar ve başarısızlıklar, başlangıçlar ve sonlar, mutluluk ve mutsuzluklarla sürüp gidiyor. Oysa yaşadığımız herşeyi kendimizi geliştirmek için gereken bir deneyim olarak görür ve gerçek benliğimize ulaşmak için bu deneyimlerin gerekliliğini farkedersek hayata bakışımız değişir.

Bu farkındalık; enerjimizi sürekli kendimize veya başkalarına bir şeyleri kanıtlayarak harcamamızı önler. Enerjimizi kısıtlayan korku, endişe vb duygulardan arınmamıza ve yüce benliğimize ulaşmamıza yardım eder.

Bize endişe ve sıkıntı veren duygu ve düşüncelerden kurtulmayı başardığımızda içimizdeki gücün farkına varırız. Bu güç bizi yükseltir. Yukarı doğru çıkmaya başladığımızda; alanımız genişler ve  hayatımız kolaylaşır.

Amaç kendi mutluluğumuz ve huzurumuz olunca an'da yaşamaya başlarız. An'da yaşamak farkındalığımızı artırır ve içimizdeki gücü görmemizi sağlar. Bağımlı olmayan, özgün bir hayat yaşamak en doğal hakkımız olduğu gibi, mutlu olmanın ve içsel huzuru yakalamanın da formülü aynı zamanda.

Öğrenmek ve kendimizi geliştirmek bizi yukarı taşırken aynı zamanda özgürleştirir.  Kuran'ı Kerim'in "oku" diyerek başladığını unutmayalım. Okuyarak, araştırarak bilinç düzeyimizi artıralım. Çabamız, kendimizi geliştirmek ve iç huzurumuza kavuşmak  için olsun.