Aşığın Dili Gönlüdür

Hak Aşıklarının miracı manevi yolculuktur, eksik parçaları birleştire birleştire adım adım ilerler Hak Aşıkları ve Tapduk Emre' nin deyişiyle; "EZEL bizim ilimiz, ELEST bizim yolumuz" diyerek yola çıkarlar. Uzun, ince, kılıçtan keskin bir yoldur bu; nefsi terbiye etmekle başlar, sabır ile aydınlanır ve derin düşünce ile taçlanır. Geçmişi ve geleceği birleyerek aynı noktada toplayan bir yolculuktur Hak Aşıklarının yolculuğu; noktanın sonsuzluğu...

O'ndan gelip O'na dönen ve Dünya'da yaşarken tamamlanmayı seçen Hak Aşıkları maddi ve manevi dünyayı birleyerek ilerler çünkü bilirler ki "dağda oğlak doğsa avluda otu biter."

Ne der Hz Ali:

"Sen, rızkı aradığın gibi rızık da seni arar, müsterih ol; ecel gibidir, seni takip eder."

Hak Aşıklarının dili gönlüdür ve sevgiyle bakmayı bilmeyen kördür. İlahi Aşk BİRliğe götürür. Tesbih BİRliğin sembolüdür, tüm daneler bir araya gelir ve bedenimizdeki atomlar gibi dizilir...33 omur 33 tesbih danesi  ile sembolleştirilir. Sözler değil manadır aslolan ve sükut daha fazla anlatır içinde bulunduğumuz hali. O halde dilimiz değil; halimiz konuşmalı... Ne derler:  "Söz gümüşse sükut altındır."

Her şeyin ÖZü tohumdur ve tohum Adam olabilmesi için Adem olarak toprağa ekilir. Ne demiş Atam İnsan şiirinde;

Gelenler adamdı, buldukları insandı

İnsan yalnız Tanrının yarattığı mâhluk

İnsan mâhluktan, adam insandan çıktı.

Tanrının insanı yer ve içer.

İnsanın adamı düşünür ve yaratır.

Mustafa Kemal Atatürk 

Bu dünya tarlasına ekilen tohumların kimi biter Adam olur, kimi gider dünyanın taşına toprağına karışır. Toprağa ekilen her tohum aslı değil mi? Ne derler "Buğday ekilir, ELİF gibi dikilir. Buğday tohumun kendisi değil mi? 

Bu alemde her şey ikilik içerir. Tohumun meyve vermesi için ikilik gerekir. Adem'in nefsinden Havva yaratılır, Havva Adem'in zihnidir ve Adem'e ayna olur. Aynada kendine hayran olan Adem kendi öz hakikati olan CENNETinden kovulur.