Huzur ve Denge


Sürekli huzursuzluk hissi; zihnimiz ile ruhumuz arasında uyum olmadığını gösterir. Huzur; ruh ve zihnin dengede olması, aralarında çatışma olmaması halidir. Bu uyumsuzluk uzun süre devam ettiğinde ve zihin ruhun sesini duymayı reddettiğinde huzursuzluk başlar. Huzursuzluk; bastırılmış ruhumuzun duyulmayan çığlıklarını bize işittirme yöntemidir. 

Vicdanı rahat olanlar huzurludur çünkü vicdan ruhun sesidir...Sevgi dolu olanlar huzurludur çünkü ruh sevgidir... 

Ruhumuzla beraber yol alıyoruz ancak biz bu durumun ne kadar farkındayız? İç sesimizi duyabiliyor muyuz? Canımız bir şey çektiğinde o maddeye bedenimizin ihtiyacı olduğunu bilen kim? (Örneğin; potasyum ihtiyacımız olduğunda canımız muz çeker!) Kötü bir şey olacağı zaman kalbimizi daraltan kim? İyi bir olay öncesi hissettiğimiz sevinç duygusunu veren kim?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

5 Elemente Göre Kişilik Özellikleri

Mutluluk ve Kitabım

AN'da Yaşamak, Akışta Kalmak