Bir'lik ve Bütünlük


    Yargılamak sen-ben davasıdır, birlik ve sevgi bilincinden uzaktır, koşullu sevgidir. Sürekli yargı döngüsüne takılmak ayrılık bilincinde kalmamıza sebep olur. 

    Kendimize veya başkalarına onurlandıran bir bakış açısıyla mı bakıyoruz yoksa yargılıyor muyuz?

    Özümüz ile derin bir bağlantı kurabilirsek; kendimiz oluruz. Kendimizi sevmeyi ve değer vermeyi başardığımızda sağlıklı ilişkiler yaşamaya başlarız. Kendimiz olmak tam ve bütün olmaktır, kendi kendimizle mutlu olabilmektir... 

    Kendimizi tamamlanmış hissettiğimizde seyir haline geçeriz çünkü bizi tamamlayacak kişilere ihtiyacımız kalmaz. Sınavlar biter... Hayatımıza bizi bütünleyecek kişiler değil, bize keyif verecek kişiler girmeye başlar. Kendimizi ve başkalarını yargılamaktan vazgeçelim. 

    Bir Kızılderili atasözü der ki: 

    "Benim hayatımı yargılamadan önce benim ayakkabılarımı giy ve benim geçtiğim yollardan, sokaklardan geç. Benim takıldığım taşlara takıl, yeniden ayağa kalk ve aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi ancak o zaman beni yargılayabilirsin."



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

5 Elemente Göre Kişilik Özellikleri

Mutluluk ve Kitabım

AN'da Yaşamak, Akışta Kalmak